Ja ja, eindelijk is het zover! Ik heb bestrating in mijn paddock paradise! Wat een luxe zeg, voor mij én voor de paarden. Ik kan iedereen aanraden om – als het mogelijk is – een veelgebruikt stuk van je paddock te bestraten.
We hebben eigenlijk hele droge grond en hebben daar ook best geluk mee, maar het stuk voor de stal begon al een beetje modderiger te worden. Dit kwam vooral doordat ze daar veel staan en veel poepen, waardoor het één grote compost laag werd. Heel vervelend om schoon te houden én niet zo goed voor de hoeven.
Dit was de situatie eerst: een klein stukje bestrating voor de stal. Al heel erg fijn, maar ik wilde het graag ietsje groter aanpakken.
Door slim gebruik te maken van de aanwezige grond en door te kiezen voor gebruikte tegels, konden we de prijs flink omlaag krijgen. Toch blijft zo’n stuk stoep nog best een investering, afhankelijk van hoeveel je laat bestraten. Bij ons was dit 90 vierkante meter. Als je zelf kunt bestraten wordt het natuurlijk goedkoper.
De mensen van Lepona Tuinarrangeurs hebben eerst het stuk dat bestraat moest worden afgegraven. Dat zand hebben ze verplaatst naar mijn bak.
Uit het stuk waar straks mijn bak komt, hebben ze wit zand weggehaald. Dit hebben ze als bovenste laag zand onder de bestrating gebruikt. Als je bijvoorbeeld kleigrond hebt, zul je waarschijnlijk extra wit zand moeten laten aanvoeren.
De paarden stonden ondertussen op ons grasveldje dat er in een mum van tijd niet meer uitzag. Wij hebben ze tijdens de werkzaamheden natuurlijk goed in de gaten gehouden, maar ze vonden het vooral erg interessant.
En zo ziet het er nu uit: vies ;) Het is echt super fijn hoor, zo’n verharding. Je loopt zelf gewoon op een recht stuk grond (het was nogal een gatenkaas), het wordt niet meer blubberig, het is ideaal met uitmesten én het is ook nog eens heel erg goed voor je paard. Zo’n stuk verharding is goed voor de hoeven: ze slijten wat meer, de zool wordt harder en ze hebben altijd droge voetjes. Daarnaast is de afwisseling van ondergrond goed voor de spieren en pezen.
Heb jij ook verharding in je paddock of paardenwei?
Comments
Ik kijk op van jouw advies. Bij het zoeken naar nieuwe stalling, en dan met name paddock paradises en groepsstallingen, kreeg ik juist het uitdrukkelijke advies van iemand met veel ervaring om op te passen met groepsstallingen met bv veel beton en verharding, omdat dit de nodige hoefproblemen op kan leveren. Zeker bij mijn merrie die (om allerlei onderliggende redenen) geen beste hoefgroei heeft. In mijn zoektocht naar geschikte groepsstalling kwam ik vervolgens meerdere paardeneigenaren tegen die hun toevlucht hebben moeten nemen tot hoefschoenen, of zelfs weer beslaan, omdat hun (gezonde!) paarden allerlei zoolzweren en hoefproblemen ontwikkelden. Met name bij voerstations waar paarden bij het weglopen vaak een soort ‘halve ‘keertwending’ om de achterhand maken. Ik ga helemaal met je mee als het gaat om hygiëne en gemak van schoonhouden en uitmesten, maar wil hier toch een voorzichtige kanttekening plaatsen. Eventueel alternatief: droge, vlakke en desnoods aangetrilde grond bedekken met kunststof grasmatten zodat de paardehoeven de grond niet omwoelen en je een stevige redelijk makkelijk me reinigen bodem krijgt. Ik dacht ook dat voor het slijten van de hoeven in het oorspronkelijke concept vooral gebruik werd gemaakt van kiezel of (klein) gebroken puin oid? Los van deze opmerking vind ik het trouwens hartstikke leuk en leerzaam om over je ervaringen met PP te lezen!
Beste Sascha,
Het probleem zit hem in de meeste gevallen niet in het beton, maar aan andere management. Er zijn heel veel stallen waar paarden in de zomer wel de wei op gaan en niet meer op de bestrating komen, zodra de weides te nat worden gaan ze dan van de ene op andere dag weer de track op.
Dat is een te grote en te snelle verandering waar veel hoeven niet tegen opgewassen zijn. Als eerste passen de hoeven zich aan op waar ze de hele dag op staan, dus ze zijn dan aangepast aan de weides. Als tweede worden de hoeven natter, net als de weide. Deze natte, weke hoeven gaan dan ineens de verharding op: inderdaad moet het wel heel knap zijn als er dan geen slijtage problemen ontstaan.
Key is dus het management: geen plotselinge verandering, maar een continue management.
Ik zie als hoefspecialist en hoefschoenenverkoper inderdaad heel veel problemen bij zo’n verandering, meestal eind van de zomer, begin van de winter.
Ik help diverse paarden in soortgelijke stallingen en zie dan voordat de paarden de wei weer op gaan dat de hoeven eindelijk gewend zijn aan deze nieuwe omgeving. Ook precies andersom is het geval: in de zomer groeien de hoeven dan te snel en voordat ze eenmaal aan het ontbreken van de slijtage gewend zijn is het weideseizoen al weer bijna over.
Op stallingen waar het management meer continue is zie je genoemde problemen niet of nauwelijks, onze hoefrevalidatie stal heeft veel verharde ondergrond! Alleen bij het introduceren van een nieuw paard is het van belang goed op te letten of de hoeven het aankunnen, en wanneer nodig op tijd een handje helpen.