Super leuk, het eerste artikel in de ‘Buitenkijken’ rubriek! Elke maand gaan we met iemand meekijken die zijn of haar paarden op een natuurlijke manier houdt. Deze keer kijken we mee met Heidi en haar twee Tinkers Bless en Bieke. Heidi, bedankt voor je mooie bijdrage en wat leuk dat je jouw ervaringen met ons wil delen!
Het paddock paradise van Bless en Bieke
Bless en Bieke zijn sinds april 2014 bij ons. Het zijn twee lieve tinker merries van 6 en 7 jaar oud. Ze zijn halfzusjes en ze kunnen het bijzonder goed met elkaar vinden. We vonden het wel leuk dat ze samen konden blijven.
Toen we hier in februari kwamen wonen, was het stuk grond achter ons huis nog geen weiland. Verre van zelfs. We lieten het eind maart door een loonwerker bewerken en inzaaien met een graszaadmengsel voor paardenweides. Die grassen hebben een lager groeipunt dan grassen voor rundvee.
Paarden eten het gras namelijk korter af dan runderen en als de groeipunt opgegeten wordt, groeit het gras niet terug. Nooit gedacht dat er zoveel te weten valt over gras en dat er zoveel soorten bestaan.
In afwachting van onze eigen weide, mochten we het weiland naast ons huis gebruiken. Wat een geluk, want zo konden we onze paardendroom een jaar vroeger in vervulling laten gaan.
Dit gaf ons ook voldoende tijd om vanalles op te zoeken en na te denken over hoe we onze paddock paradise het beste vorm konden geven. De voorbije weken werd er hard gewerkt en het geheel begint nu stilaan vorm te krijgen. Sinds begin augustus staan de meisjes op het nieuwe stuk achter ons huis. Het pad is op minder dan een week tijd bijna helemaal kaal gegeten.
Het stuk grond is ongeveer 85 meter diep en 33 meter breed. We opteerden voor een track die helemaal rond een centraal stuk weiland gaat. De track is op de meeste plaatsen 3,5 meter breed en er zijn zoveel mogelijk afgeronde hoeken. Hier en daar is er wat meer ruimte waar ze kunnen liggen en rollen.
Het weiland kunnen we opdelen in een 5-tal kleinere stukken waarop we ze één tot twee uurtjes per dag laten grazen. Voor de rest krijgen ze hooi.
Ik wil ze wel graag onbeperkt hooi geven maar ik heb de indruk dat ze dan niet stoppen met eten. Volgens de verkopers eten ze elk 7 kilo hooi per dag maar als ik onbeperkt geef, denk ik dat ze zeker het dubbele binnenspelen en ik heb schrik dat het dan teveel is. Eigenlijk eten ze steeds in één keer op wat ik ze geef en dat is soms best wel veel. Ik heb schrik dat er geen rem opstaat en dat ze zich te pletter zouden eten.
Het hoofdstuk ‘eten’ vind ik persoonlijk het allermoeilijkste aan paarden houden. Dat brengt veel twijfel en onzekerheid met zich mee. Hierin moet ik mijn weg nog wat vinden en misschien maak ik me teveel en onnodig zorgen. Telkens als er iemand met kennis van paarden over de vloer komt, zoals de hoefbekapper of de rijinstructeur, vraag ik hoe zij vinden dat de paarden er uitzien. Dan ben ik weer wat gerustgesteld.
Wat een mooi paddock paradise! Vooral de bomen langs je track vind ik prachtig, die vormen meteen een mooi natuurlijk windscherm. En wat betreft het eten: je paarden glanzen en zien er heel tevreden uit. Volgens mij mogen ze in hun hoefjes knijpen met jou. Blijf leren en ga verder op je gevoel af. Jij kent je paarden het best :) Misschien kun je wat grover hooi proberen zodat ze er wat langer over doen? Ik voer zelf bijvoorbeeld een paar plakjes stro per dag. Voeren in slowfeeders verlengt de eettijd ook al flink ten opzichte van voeren op de grond.