buitenkijken bij paddock paradise

Buitenkijken bij: het paddock paradise van Inès Koudijs

In Natuurlijk paarden houden, Natuurlijk weidebeheer, Persoonlijk by Inès Koudijs1 Comment

Natuurlijk Paarden mag meekijken in het paddock paradise van Inès Koudijs. Inès en ik raakten aan de praat via de Natuurlijk Paarden Facebookpagina. Al meer dan een jaar geleden vertelde ze me over de vele plannen die ze had om een waar paardenparadijs te creëren. Het plan werd bijgeschaafd en stap voor stap uitgevoerd. Het Paddock Paradise is nu in gebruik genomen en wij mogen meegenieten! Laat je inspireren door dit fantastische plekje.

Bij het huis zaten twee shetlanders

Twee kleine shetlandertjes met veel te ver doorgegroeide hoefjes, niet gesocialiseerd, grazend op veel teveel gras met daar bovenop dagelijks een portie brood en vanillevla…

Toen wij ons ‘stekkie’ kochten, kregen we die twee erbij. Een hengstje en een ruintje, opgegroeid bij de verstandelijk beperkte man die er woonde. ‘Ze kunnen ook gewoon naar de destructor hoor’, sprak de verkoper. ‘Je kunt ook gewoon leuk met dieren van je eigen keuze daar gaan wonen hoor’, zei onze omgeving. Het was allemaal waar. Dat kón…

pony in schuilstal

Whisky in de schuilstal

Zelf alles bouwen...

En zo werden we eigenaar van een ‘te slopen boerderij’ op 0,8 ha grond, waar minstens evenveel prikkeldraad als gras uit de grond groeide én van twee kleine deugnieten op klomphoefjes.

In twaalf weken werd ons huis gebouwd: beton, staal, glas, riet, hout, verdiepingsvloer en wanden. De rest gingen we zelf doen. We plaatsten een wankele ladder naar de bovenverdieping (waar we gelukkig niet zo vaak hoefden te komen) en gingen aan de slag.

...duurt altijd langer dan gepland

Of toch niet? Scheen de zon niet heerlijk deze dag? Moest er niet eerst wat snoeiwerk gebeuren? Hoe smaakten eigen appels? Kon er geen badje komen voor de shetjes? Of zouden we eerst nog een wandeling met de boefjes maken?

Het afbouwen van ons huis duurde wat langer dan gepland en we hebben er nooit spijt van gehad dat we hier zonder haast zijn gaan wonen. Bij slecht weer werkten we binnen, bij goed weer buiten. En dat doen we nog steeds.

lofthoeve kunekunes

Overzicht van ons paddock paradise

'Shettieproof' en gezinsuitbreiding

En zo kwamen er sterke hekken (de shetjes kregen alles open of kapot en klauterden overal overheen), de vloer van de stal werd verhard, er kwamen slowfeeders en met prikstokjes probeerden we de inname van gras te beperken.

En… er kwamen varkens, een grote wens van mij. Ik koos voor een grazend ras om het uitzicht mooi groen te houden: KuneKunes.

kunekunes weide

De varkensweide

Dit betekende dat een deel van de ponyweide varkensweide moest worden. Ik begon te schetsen.

Een eigen paard

Intussen was ik begonnen paard te rijden en ik vrees dat elke lezer weet wat er nu gaat komen.

Hoewel dat in eerste instantie niet mijn insteek was, zei mijn man op een dag: ‘Zeg, als je tóch twee keer per dag een rondje door de wei loopt om alle mest op te ruimen, is het dan niet leuker om er ook een eigen paard bij te zetten? Zoveel extra werk is dat toch niet?’

Dat zaadje viel in vruchtbare bodem.

Een identiteit voor de shetlanders

Buiten lagen de varkens tevreden tegen elkaar aan. De shetjes jakkerden achter elkaar aan de hele wei door. Het hengstje had zojuist het gloednieuwe overhemd verscheurd van de man die hem een chip en paspoort kwam geven.

De man, die er onverwacht sexy uitzag met zijn ontblote borst, noteerde de door mij verzonnen namen en de gelogen geboortedata. Zonder paspoort geen medicijnen, geen dierenartsenbezoek, geen ontworming. Ik vond het legitiem eens flink te liegen. Mijn shetjes hadden ook recht op een identiteit.

paddock paradise aanleggen

Ruimte om een paard te houden: misschien wel met een paddock paradise?

Een paard… Maar hoe en waar dan? Was ons perceel daar niet te klein voor? Kon een paard hier gelukkig zijn? Konden wij in alle behoeften voorzien?

Ik begon alles te lezen wat los en vast zat. En steeds opnieuw kwam ik uit bij het concept van een Paddock Paradise. Hoe fantastisch zou het zijn om zoiets hier te realiseren…?

Plannen maken

Altijd kunnen stappen, draven en galopperen, overal iets te doen hebben, keuzes kunnen maken: hooi eten, water drinken, pootje baden, op een heuvel van het uitzicht genieten, een sprongetje wagen, in de schaduw chillen met de buurpaarden, languit zonnebaden in het warme zand…

Ik had weer wat te schetsen!

wilgen eetbaar voor paarden

Een plan voor de aanplant in ons paddock paradise

Geldersch Landschap schoot te hulp met een plan voor bomen en struiken. Aan de zijkant van onze weide keken we namelijk aan tegen de opslag van buurman-loonwerker, en een groene ‘singel’ zou beslist mooier zijn.

Samen zochten we uit wat voor paarden wel en niet giftig was en wat een mooie dichte afsluiting van de weide zou geven. Voorlopig moest er nog draad langs, want het zou een jaar of vijf duren voordat dit struweel voldoende zou zijn dichtgegroeid.

Keuze van de planten

We kozen voor een mix van meidoorn, sleedoorn, hazelaar, vogelkers, rode kornoelje en lijsterbes. Ook zouden we veldesdoorns, zwarte elzen, winterlindes en een walnootboom aanplanten.

Bijna 400 struiken en bomen gingen, gelukkig met hulp van familie en vrienden, op een koude novemberdag de grond in.

struweel eten

De paarden snoeien de jonge aanplant

Corvo komt in beeld

Intussen was mijn oog, of eigenlijk mijn hart, gevallen voor een prachtige Spaanse PRE-ruin, roepnaam Corvo (raaf).

Een zwarte parel, maar wel eentje die een nare start gehad had in Spanje en later in Frankrijk.

Zou zijn schuwheid, zijn wantrouwen richting mensen nog kunnen verdwijnen? Zou hij uiteindelijk toch zadelmak en ruitermak kunnen worden?

Hoe dan ook, hij moest het zijn, want onze harten hadden vanaf het eerste moment dat we elkaar zagen een vreugdesprongetje gemaakt.

Het begin van de 24/7 buitenhuisvesting

De inloopstal van de shetjes verbouwden we, zodat Corvo het grote gedeelte kreeg en de shetjes samen het lage gedeelte.

Er was altijd een vrije uitloop naar de paddock en natuurlijk altijd hooi, en een paar uur per dag mochten ze grazen in de achterweide. Niks mis mee, maar het kon leuker, beter en gezonder…

Tekenen op de kaart

Via Google maps kon ik mooi het bovenaanzicht van ons stekkie als uitgangspunt nemen.

Onder mijn rechter muisknop vond ik ‘afstand meten’ en zo kon ik van punt naar punt exact de lengte, breedte en oppervlakte van alles achterhalen.

Ik plaatste de foto’s in Powerpoint en begon er figuren op te leggen: een track, een ligplaats, een roundpen, weitjes, een heuvel…

plan voor paddock paradise

Wat kon wel en niet met zo weinig vierkante meters? En wat ging het kosten? En wat nou als straks alles overhoop lag en het één grote chaos aan hekwerken, paaltjes en poortjes was geworden?

Inspiratie voor de aanleg van een Paddock Paradise

Ik deed heel veel inspiratie op bij natuurlijkpaarden.nl, en vond tot mijn vreugde allerlei voorbeelden van Paddock Paradises op kleine locaties, maar ook aanbevelingen, valkuilen en tips.

Mijn budget was beperkt, maar ik wist nu wel wat ik wilde: álles!

Eindeloze regenbuien hielpen mee om het plan zo snel mogelijk te gaan uitvoeren. Want de hoefjes van Corvo en Whisky (met het andere shetje is het helaas niet goed gegaan), maar ook mijn eigen hoefjes én het wiel van de mestkruiwagen kwamen bijna niet meer door de bagger heen…

modder in paardenwei

Modderige tracks: dat moest aangepakt worden!

Hulp van de buurman bij het grondverzet

Onze buurman-loonwerker keek naar mijn plan en riep ‘driver Mickey’ erbij, de bijnaam van zijn beste kraanmachinist. ‘Ik zal morgen beginnen met de roundpen, dan zal ik overmorgen de poel en de heuvel maken’, deelde die mij mee.

Daarna zou hij de paddock iets uitschrapen en vlakken, er 15cm brekerszand in storten en die aantrillen.

Achterin zou hij hetzelfde doen bij een deel van de geplande track, maar dan met puin: goed voor de hoefjes! ‘Morgenochtend 7.00 uur begin ik met het keren van de grond!’

paden aanleggen in paddock paradise

Het resultaat na een dag grondverzet

Het werden heerlijke dagen. Na een ochtend was de zandgrond al gekeerd en de roundpen aangelegd en ‘driver Mickey’ bleek een ware kunstenaar met zijn kraan…

Aan het einde van de dag keek ik naar én een roundpen én een heuvel én een poel met een heus strandje! Waren we echt pas één dag bezig? Nou ja, ‘we’…?

roundpen in paddock paradise

Omheining in het paddock paradise

Bij een boer in de buurt haalden we gekloofd eiken palen om de track mee te begrenzen. Rondom de varkensweide hadden we een post-rail systeem van red cedar, dat ons erg goed beviel vanwege de natuurlijke uitstraling.

Ook bij eventueel houtknabbelen krijgen je dieren dan geen chemische rommel binnen.

Voor de track wilden we echter alleen palen en koord, om te voorkomen dat het erg ‘hekkerig’ zou worden. De roundpen gaven we wel eiken liggers.

Om te voorkomen dat ik met mijn been tegen zo’n ligger zou komen bij het rijden, maakten we rondom een ‘dijkje’ van zo’n 30cm aan de binnenkant van de palen en zaaiden het in met gras.

Corvo zou liever vlak lopen dan schuin, en daarmee dus afstand bewaren tot de buitenrand.

track in paddock paradise

De tracks in het paddock paradise

De track maakten we 2,5 meter breed, met ruime hoeken, om lekker langs elkaar te kunnen draven en galopperen.

De roundpen is altijd open, als plek om te rollen en te liggen, maar is ook afsluitbaar voor een training of longeersessie.

Ook de heuvel en de poel zijn altijd toegankelijk en met name de heuvel is favoriet! Want ja, wie heeft er nou niet graag overzicht over alles?

heuvel en poel in paddock paradise

De paarden geven hun voorkeuren aan

We kwamen erachter waar Corvo en Whisky uit zichzelf al graag naartoe gingen en wisten daardoor ook waar we niets hoefden toe te voegen.

De schaduwplek achterin bleek verrukkelijk voor chillen met de buurpaarden.

Het wilgenhoekje bleek in trek voor een slaapje, om weg te dromen en om blaadjes en twijgjes te knabbelen.

En midden op de track moet iedere ochtend een à twee uurtjes languit geslapen worden…

paard eet wilg

Wilgenblaadjes snacken in het wilgenhoekje

Vast in de blubber: nu moet er iets aan de modderige tracks gebeuren

Hoewel we het aanpakken van de track zelf hadden uitgesteld, was het opnieuw de regen die ons tot actie dwong. Bij iedere stap zoog de modder onze laarzen naar beneden en de mestkruiwagen kwam niet vooruit.

Daar ging ik weer… Naar de buurman-loonwerker, die intussen ook al had voorzien in een poortje van ons terrein naar zijn mesthoop, zodat we de mest van Corvo en Whisky gemakkelijk kwijt konden.

Paarden kunnen kiezen tussen halfverharde of zachte ondergrond

Dit keer kreeg ik ‘Goofy’ mee. De breedte van de track zouden we qua ondergrond nu gaan verdelen in 1,5m brekerszand en 1m intact houden.

Intact betekent in het slechtste geval modder, bij normaal weer grond en in het beste geval gras.

Maar wat het ook was, Corvo en Whisky zouden kunnen kiezen waarop ze wilden lopen: op de halfverharding of op de zachte ondergrond.

tracks in paddock paradise

Slowfeeder

In het wilgenhoekje plaatsten we een slowfeeder: een oude grenen salonkist, die ik voor €15 op Marktplaats kocht.

De kist heeft bovenop twee kleppen en elk deel kan op slot. In het ene deel past precies een halve hooibaal. In het andere deel klik ik een hooinet (maaswijdte 3cm) aan de bodem vast, waarin ik iedere dag een plak stop.

Niet veel, maar ook in de schuilstallen zijn slowfeeders. Zo kunnen Corvo en Whisky toch in hun natuurlijke houding hooi eten.

slowfeeder

Fijne slaapplek in het paddock paradise

De door Corvo gekozen slaapplek middenop de track konden we het beste maar faciliteren. We maken er een lekkere zandplek van en sluiten die af met boomstammen als vriendelijke obstakels op de route.

rolplek in paddock paradise

Een fijne rolplek

Rondje over het paddock paradise

Het is mei 2020. Ik volg de track, op de voet gevolgd door Corvo en Whisky. Het struweel is overdadig vol en groen en Corvo kan de verleiding niet weerstaan om wat verse takjes mee te pakken.

Ik kijk naar de weitjes, waar het gras zo mooi herstelt. Nog even en dan kunnen ze er elke dag een poosje op.

We lopen verder en groeten de buurpaarden en kijken samen naar de lammetjes in de wei naast ons.

Het is lekker leven op de Lofthoeve

Corvo knabbelt aan de wilgen en Whisky schuurt zich aan één van de oude, opengebarsten stammen.

Ik buk me bij de hooikist om de slowfeeder te vullen. Corvo buigt zijn hoofd tot naast het mijne, als ik bezig ben.

Ik hoor een koor van vogels, het zachte geknor van mijn varkens, ik voel een zachte, warme adem, ik ruik hooi, gras en paard… Het is lekker leven op de Lofthoeve.

heuvel en poel in paddock paradise

mei 2020: onze inspanningen worden beloond! De paarden hebben nu ook een heuvel

Kosten van de aanleg van dit paddock paradise

Voor wie het fijn vindt te weten wat dit ongeveer kost (materieel en manuren samengenomen):

  • Aanleg roundpen, poel en heuvel: €1100
  • Afgraven paddock + delen van de track en storten van brekerszand en puin: €1200
  • Afgraven track en storten van brekerszand: €1450
  • Massief eiken gekloofde palen en liggers: €550 (zelf geplaatst)
  • Isolatoren en schrikkoord: €450
  • Graszaad en inzaaien heuvel: €110
  • Slowfeeders (kist en netten): €110

Lofhoeve KuneKunes

Benieuwd naar Inès' KuneKunes?

Inès fokt op kleine schaal deze geweldig leuke varkens. Je vindt de KuneKunes van Inès op haar website www.lofthoeve.com en op Facebook:  facebook.com/lofthoeve

Meer paddock paradise inspiratie opdoen?

Natuurlijk Paarden mag regelmatig meekijken in superinspirerende paddock paradises. Je vindt de blogs terug in de categorie 'Buitenkijken'.

Zo brengt Marloes je op ideeën om je paardenhuisvesting te verrijken. En in deze blog vind je 10 tips voor je eigen paddock paradise.

Verm-X natuurlijke ontwormingGiveaway

Meld je aan voor de Natuurlijk Paarden nieuwsbrief en maak kans op een gratis kuur Verm-X natuurlijke ontworming voor je paard.
Aanmelden

Comments

  1. Hoi Ines,
    1 woord wauw, je hebt mij enorm geïnspireerd!
    Ons paardenparadijsje staat nog in de kinderschoenen, al hebben we al heel veel gedaan en aangepast in de laatste 3 jaar.
    Kort geleden bedacht om opzoek te gaan naar een natuurlijke beweging stimulans, en zo uitgekomen bij de PP.
    Maar door het lezen van jou blog, ben ik toch wel om.
    Dank je wel. gr Faye

Leave a Comment