Een nachtmerrie. Je bent op trektocht in het noorden van Nederland, en je vindt je paard ’s morgens plat in de wei met klachten die nog het meest lijken op zware koliek. De dierenarts vertrouwt het niet, de kliniek wordt gebeld, en zo’n drie uur later ligt mijn paard, op basis van het onderzoek dat inmiddels heeft plaatsgevonden, op de operatietafel voor een koliekoperatie.
De chirurg belt dat de operatie goed verlopen is, maar dat ze tot hun verrassing helemaal geen darmproblemen hebben kunnen vinden. Paard gaat aan de antibiotica om te herstellen, vertoont nog één keer pijnlijke koliekverschijnselen, lijkt dan wat op te knappen. Een week lang staan drie topdierenartsen voor een raadsel. WAT mankeert mijn paard? Ze kunnen het geen van allen uitstaan dat ze het niet kunnen vinden. De tweede nacht waakt één van de dierenartsen met haar studieboeken op schoot bij mijn paard, in de hoop ergens een aanknopingspunt te vinden. Wat een fantastische inzet! Maar helaas zonder doorslaggevende diagnose.
Bovenaan mijn “onnozel” vragenlijstje aan de artsen, nadat mijn paard de nacht na de operatie had overleefd, staat “Lyme?” omdat ik weet dat mijn paard korte tijd eerder een teek had. De bloedtest is negatief, en één van de artsen zegt dat paarden sowieso geen Lyme kunnen krijgen. Ik ben op dat moment van niet meer op de hoogte dan dat, en laat het erbij.
Thuis knapt mijn paard mondjesmaat op, maar krijgt toch weer kleine aanvallen. CNG O’Lijf moet in die tijd nog geboren worden, maar ik ken Judith al en bel haar. Als de top van de reguliere diergeneeskunde het niet weet, dan weet wellicht de natuurgeneeskunde raad. De diagnose wordt dan nog niet gesteld, voor Judith is Lyme dan ook nog nieuw, maar de losse symptomen behandelen geeft al veel verlichting. Enkele weken later echter komt Judith terug, en vertelt bezig te zijn met behandeling van Lyme bij paarden. Ze komt het steeds meer tegen. Mijn paard test duidelijk besmet, en de behandeling specifiek op Borrelia gericht laat haar in enkele maanden, ondanks haar gevorderde leeftijd en de zware operatie, opkrabbelen tot een niveau waarop ik niet meer had durven hopen. Wat leek op zware koliek, bleek acute Lyme te zijn geweest…
In de jaren ervoor heeft mijn andere merrie in de loop der tijd onverklaarbare gallen op de kogels van de voorbenen gekregen. Totáál andere klachten dan eerder genoemde paard. Echo, punctie, ontstekingsremmer, vocht eruit laten lopen, het geeft geen uitsluitsel over wat het is, sterker nog, het maakt het erger. Ze loopt er prima mee, tot één voorbeen in het voorjaar ineens warm en dik is en ze kreupel loopt. Afspuiten, rust en klei baten niet. Judith komt, en meet opnieuw Lyme. Binnen vier dagen nadat de behandeling gestart is, is het been dun en rustig. De bacterie blijkt zich behalve in allevier de kogels ook in de schoft en bovenin de hals te hebben genesteld. Regelmatig stak het afgelopen jaren eventjes de kop op, want dit paard is sowieso een beetje een brokkenpilootje. Maar steeds blijkt korte behandeling op het juiste niveau het heel snel weer te dimmen.
Binnen het samenwerkingsverband CNG O’Lijf is Lyme inmiddels bijna standaardjargon. We komen het veel tegen, en het vraagt afstemming van behandeling van klachten. Ik ben paardengedragsdeskundige, maar het gedrag (vaak bijv. veel spanning , stijfheid en wispelturigheid) dat wordt opgeroepen doordat een paardenlichaam een strijd voert tegen Borrelia, kan ik niet geheel oplossen als de oorzaak ervan niet wordt opgelost. Vaak sta ik aan het einde van de keten. Als de Borrelia is teruggedrongen en de fysieke klachten zijn zo goed als verdwenen, lukt het me vaak heel goed om een paard in korte tijd het vertrouwen in zijn lichaam en oorspronkelijke manier van doen en zijn weer terug te geven. Zodat paard en eigenaar weer ontspannen met elkaar op pad kunnen.
Juist daarom is het zo fijn dat er meer en meer over bekend raakt, en we met voortschrijdend inzicht met elkaar steeds beter in staat zijn een zo compleet mogelijk antwoord te geven op een Lyme-infectie!
Comments
Ik heb nog nooit zoveel teken moeten verwijderen als dit jaar ook de dazen zijn een vreselijke plaag. Ik controleer mijn paarden dan ook regelmatig en de hond. Deze worden dan ook direct met een bijpassend gereedschap verwijderd. Hopelijk worden ze zo van bijkomende problemen gespaard. Dank je wel voor de info. William
Op welke manier werd de diagnose ¨ziekte van Lyme¨ in bovenstaand verhaal dan uiteindelijk gesteld, want dat is het belangrijkste en blijkbaar lukt dit niet via een gewone bloedanalyse, zelfs bij mensen niet ?