Iedereen kent ze wel, van die oer-Hollandse regenachtige dagen dat je jezelf afvraagt wordt het vandaag ooit nog droog? En de meeste paardeneigenaren hebben er nog een zorg bij, want een natte bak, nat paard en natte persoon zijn meestal niet de ideale combinatie voor een lekker ritje of flinke training.
Dit had ik nu ook toen het een tijdje geleden ongeveer een week lang alleen maar regende. Dan moet je een beetje creatief omgaan met de training van je paard. Dus toen dacht ik, als ik vandaag Engel zijn lichaam niet kan trainen waarom dan zijn hersenen niet eens wat extra aan het werk zetten?
Vrijheidsdressuur, braintraining voor paarden
Ik pakte mijn boek er eens bij: “Vrijheidsdressuur, van apporteren tot zitten” van Miriam Nieuwe Weme. Om met Engel op een veilige en leuke manier te beginnen met vrijheidsdressuur besloot ik te starten met kleine trucjes die we desnoods in de stal uit konden voeren als we moesten schuilen.
Target aanraken
Ik ging gewapend met een jaszak vol wortels, een pion en Engel enthousiast aan de slag met het commando “zoek”, om hem te leren targetten. De pion is een handige target omdat hij goed opvalt en een handzaam formaat heeft. Bovendien is hij ook makkelijk voor het paard om met zijn tanden vast te pakken, voor als je de oefening uit wilt breiden tot het apporteren.
Natuurlijke nieuwsgierigheid
De methode die Miriam Nieuwe Weme omschrijft is het gebruiken van de natuurlijke nieuwsgierigheid van het paard. De eerste stap is dan ook het voorwerp op ongeveer 5 of 10 centimeter afstand van de neus van het paard te houden terwijl je het commando ‘zoek’ zegt. In mijn geval was dit dus de pion en Engel wilde maar al te graag dit gekke ding even besnuffelen. Op het moment dat Engel de pion aanraakte, beloonde ik hem met een enthousiast “Goed zo!” en gaf ik hem daarna een stukje wortel.
Herhaling en uitbreiden
Het duurde bij Engel even voordat hij doorhad wat ik van hem verwachte. In het begin moest ik de pion af en toe even tegen zijn neus houden, waarna ik hem beloonde. Maar zoals altijd, oefening baart kunst en ik zag het kwartje bij hem vallen. Daarna ben ik het hem wat moeilijker gaan maken door de pion wat hoger of lager te houden of juist wat meer naar links of rechts. De volgende stap wordt het op de grond aanraken.
Rustpauzes
Na het moment van belonen houd ik de pion achter mijn rug om Engel zijn interesse niet te verliezen. Ook de vrijheidsdressuur trainingen houd ik kort en bondig om het voor ons beide plezierig te houden. Voor ons liever elke dag een kwartiertje dan een keer per week een uur.
Afwisselende uitdaging
Ik merk dat Engel veel plezier heeft in het uitvogelen wat ik van hem wil. Het is zowel een uitdaging voor hem als voor mij, en dit maakt het een leuke afwisseling van het rijden en grondwerk. En bovendien goed uit te voeren in de schuilstal tijdens de regenachtige dagen!
Bron: Nieuwe Weme, Miriam. (2006). Vrijheidsdressuur, van apporteren tot zitten.
Warffum: Welzo Media Productions.