– door Fieke
In oktober 2015 hebben wij onze droom uit laten komen, een boerderij om de paarden na zoveel jaar aan huis te hebben. We hebben een boerderij in Elpeet gekocht met een stukje grond, 4000 vierkante meter, voor de paarden. Ik heb een 14 jarige KWPN merrie Wimona en een zelf gefokte KWPN ruin Gentle van 5,5 jaar.
De boerderij moest flink verbouwd worden en ook voor de paarden moesten alle voorzieningen nog gemaakt worden. Zodra we de sleutel kregen zijn we met de omheining begonnen van de wei en hebben we meteen palen laten slaan voor de track, wei en paddock. Het was best een gepuzzel om dit goed in te delen omdat het uit een heel lang smal stuk bestaat. Het voorste stuk hebben we in het midden een stuk gras en kruiden gemaakt, met daaromheen een pad van drie meter breed.
De wei
Het achterste stuk weiland is zo smal dat ik aan één kant een pad van vier meter breed heb gemaakt, anders word het veel te smal om te draaien voor twee grote paarden. Dit loopt aan het eind dus dood. De andere kant van het pad is gras.
Ik wacht ieder jaar tot het gras hoog staat en ze mogen vanaf juli iedere dag een strook van ongeveer anderhalve meter weg grazen. Zo voorkom ik koliek of dat ze zich tonnetje rond eten. En omdat het gras tot ongeveer september groeit kan ik tot ver in het najaar de paarden gras geven. Het afgegraasde stuk zet ik weer af zodat het weer groeien kan.
Ruwvoer en slowfeeders
Verder heb ik Frans kruidenhooi en vogeltjesland hooi voor ze, ik voer in slowfeedernetten waar ze onbeperkt van kunnen eten. Inmiddels heb ik de ideale slowfeeder gevonden voor mijn paarden. Dat is een net met een inhoud van 10 kg, met maaswijdte van 3 cm. het is van extra sterk materiaal gemaakt, dus ze kunnen het net niet kapot maken met hun tanden. Ik hoef de netten nooit meer te maken of nieuwe te kopen en ze doen er uren over om het leeg te eten. Bovendien zijn ze de hele dag bezig met hooi eten, dus een geweldige dagbesteding!
Halverwege in het zandpad staan twee slowfeeder bakken met dezelfde netten zodat de netten niet onder het zand komen te zitten. Wimona is erg dominant en stuurt Gentle vaak weg als hij wil eten, dus ik zorg ervoor dat ze allebei een eetplek hebben. Vandaar twee bakken bij elkaar, want Gentle is wel graag in de buurt van Wimona.
De stal
De wagenschuur staat direct aan de wei. Ik heb de stallen in de wagenschuur gemaakt met het hekwerk naar de weikant. De staldeur is altijd open zodat ze in en uit kunnen lopen en altijd droog en windvrij in de stal kunnen staan. De stal is groot, 9 x 4 m, met een tussenwand zodat de paarden als ze willen wel apart kunnen staan.
In elke stal hang altijd een vol net met hooi. Als stal strooisel heb ik in de koudere maanden stro, en in de herfst afgevallen blad met stro.
In de zomer merkte ik dat ze bijna niet op stal kwamen en dat ze de stal wel gebruikte om te mesten. Toen heb ik een paar maanden maar heel weinig stro als bodem bedekking gebruikt. Daarvan aten ze ook nog de helft op. Dat scheelde me een hoop werk bij uitmesten. Nu merk ik dat Gentle nogal eens op stal slaapt, dus maak ik toch een dikkere laag stro. Dat lijkt me wel zo fijn slapen.
Paddock en track
Vorige winter werd doordat het zoveel regende de paden en voor de stal een grote modder bende. Rond Pasen hebben we de paden laten keren, wit zand boven en zwart zand onder.
Met gratis stoeptegels van marktplaats het hele gedeelte voor de stallen, 6 x 20 m, betegeld. Zo kunnen de paarden voortaan altijd met droge voeten staan.
Beweging in het paddock paradise
Ik heb geen rijbak omdat ikzelf door lichamelijke redenen niet meer kan rijden. Maar de paarden hebben best veel beweging omdat ze tot achterin de wei wel 200 meter moeten lopen. Bovendien heb ik door de wei heen verschillende voerplaatsen met slowfeeders.
Voor het drinken moeten ze weer helemaal naar voren omdat ik daar bij de stallen twee drinkbakjes met vlotters heb. Ook in de stallen zijn twee van deze drinkbakken. Behalve als het vriest, dan moet ik nog met watertonnen werken als de leidingen bevroren zijn.
De paarden vinden het heerlijk om van voor naar achter te galopperen. Het nadeel van een 200 m diepe wei is dat je ook 200 meter met een volle kruiwagen met mest moet zeulen. Zeker door het mulle zand is dat een heel gesjouw! Voor de mest heb ik een mestcontainer die eens in het halfjaar op afroep word geleegd. Ideaal is dat er een deksel overheen zit om overlast voor de buren zo minimaal te houden.
Ik voer de paarden twee keer op een dag Hayster voer. Ik heb vele soorten voer uitgeprobeerd, maar sinds ik Hayster voer heb ik minder problemen met hun gezondheid.
Biologisch weidebeheer
Ik bemest mijn wei met biologische meststoffen zoals kleimineralen, lava en mestkorrels van Hayster. Het zal nog even duren voor alle drijfmest uit de wei verdwenen is omdat al vanaf het ontstaan van dit boerenland in de jaren 40 met drijfmest werd gewerkt.
Toch merk ik al dat de grond positief reageert op de natuurlijke meststoffen. Mijn wei stond na het zaaien van wilde bloemen en medicinale kruiden voor de paardenwei vol met allerlei soorten bloemen en kruiden. Op de foto’s zie je een greep uit de bloemenpracht van deze zomer.
Ik heb jaren een natuurlijke composthoop gehad van paardenmest, gemend met allerhande natuurlijke materialen zoals blad, groente en tuinafval, bestrooid met lava en kleimineralen. Maar om de compost op het land te krijgen is erg zwaar werk. Vanwege mijn gezondheid heb ik daar helaas vanaf moeten stappen.
Onze wensen vervuld
Dit was de eerste winter dat ik de paarden zonder dekens laat staan. Ze hebben een mooi dik wintervachtje. Gentle staat ’s nachts graag binnen terwijl Wimona altijd buiten staat. Zelfs regen vind ze niet erg. Het is dat ik zelf de hooinetten bij regen binnen heb hangen anders zou ze ook rustig in de regen gaan staan eten. Ik vind het grappig om te merken dat als ik ‘s morgens om 6 uur bij ze ga kijken dat Gentle in de stal ligt te slapen en Wilmona buiten op het zand. Ik heb het gevoel dat Wimona in haar leventje teveel op stal heeft gestaan dat ze nu duidelijk ervoor kiest om buiten te blijven.
We hebben al heel veel bereikt en al heel wat wensen zijn al vervuld wat de paardenwei betreft. Een verhard stuk met grovere bodem is voor onze paarden niet aan te raden omdat de hoeven van Wimona zo kort zijn dat ze van alleen het verharde tegel gedeelte al te hard slijten. Daarom laat ik het zand wat ze erop lopen zoveel mogelijk liggen, zodat ze toch enigszins op zand loopt, ook op het verharde gedeelte.
Dit jaar willen we het houten gedeelte boven de stallen nog vernieuwen zodat de paarden nog minder wind en regen vangen. Nu zit tussen de houten latten ruimte waar met name nog wel wat wind doorheen komt.
Comments
Hoi Fieke, ik heb met belangstelling jou mooie verhaal gelezen, sinds ’n jaar wonen wij in Hoenderloo met m’n 3 pony’s, jou verhaal zou zó mijn verhaal kunnen zijn, als je het leuk lijkt zou ik best kennis met je willen maken, ik ben nu 73 en heb zo ongeveer 50 jaar paarden/pony’s, we hebben zo hier en daar gewoond, heb altijd gereden maar door een vroegere valpartij is het nu niet meer mogelijk, ben op mennen overgestapt, ’n paard/pony is voor mij het “symbool” van vrijheid, ik kan er niet buiten, mijn aandacht gaat vooral uit naar waar jou aandacht ook voornamelijk naar uitgaat.
Mag ik aan jou vragen waar je het Franse hooi koopt?
Hartelijke Groeten : Ineke uit Hoenderloo :-).
Hey Fieke, wat een geweldig verhaal. Je hebt het fantastish goed voor elkaar, eindelijk en met recht ‘a dream come true’. Ik ben zeer blij voor je. Ik schrik alleen van het feit dat je niet meer kan rijden…….. wat is er gebeurd? En Gentle alweer 5 jaar. Zijn foto’s als veulen staan nog altijd in de huiskamer. voor mij wordt hij dus nooit ouder. Geniet van je perfecte plek en veel liefs, Brigitta