Paardenwelzijn in Schotland

In Natuurlijke gezondheid paard, Paardengedrag en communicatie, Persoonlijk by Estelle van Hengel5 Comments

Vandaag ontving ik twee e-mails – één van een Britse paardenwebsite en één van een landelijke dierenwelzijnsorganisatie – met een soortgelijk onderwerp. Het thema was in beide gevallen gedumpte paarden, die in barre omstandigheden waren achtergelaten. Voor mijn gevoel lees ik dit soort berichten hier erg vaak. Regelmatig hoor ik over paarden die in de UK aan hun lot overgelaten worden. Soms wordt hierover geschreven omdat ze op tijd worden gered en er – in ieder geval fysiek – weer bovenop komen, maar helaas lang niet altijd.

Op het gebied van paardenwelzijn worden er in heel Europa gelukkig continu verbeteringen doorgevoerd. Uitzonderingen daargelaten wil iedereen het beste voor zijn paard. Opvattingen over wat nou de beste omstandigheden voor een paard zijn lopen echter sterk uiteen. Niet alleen hebben verschillende dieren elk hun individuele behoeften, in verschillende gebieden heersen vaak ook uiteenlopende gebruiken en zijn de omstandigheden anders.

Toch bestaat er over bepaalde dingen overeenstemming, vooral in het Westen waar paarden tegenwoordig voornamelijk nog als hobbydier gehouden worden. Deze basisrechten zijn gelukkig voor de meesten van ons vanzelfsprekend. Sinds ik naar Schotland ben verhuisd, heb ik me desondanks vaak verbaasd over het grote aantal ‘ongewenste’ paarden in de UK en het lot van deze dieren. Wat gebeurt er hier nou eigenlijk met deze paarden?

Het uitgestrekte landschap in Schotland, een voor- én nadeel

In Schotland hebben paard en ruiter over het algemeen meer ruimte dan in Nederland. Het is niet gebruikelijk dat paarden hier dag en nacht op stal staan of slechts voor een korte periode een kleine paddock tot hun beschikking hebben. Wanneer paarden hier wél op stal staan, is deze vaak groter en bovendien zie je hier relatief veel groepshuisvesting.

paardenwelzijn schotland

De voordelen voor de paarden zelf spreken voor zich. Ze hebben in Schotland over het algemeen relatief veel bewegingsvrijheid en sociale interactie met kuddegenootjes. Ik kan me niet herinneren ooit een paard in zijn eentje in een weiland te zijn tegengekomen.

Overal vrije toegang

Ook tijdens het buitenrijden profiteer je hier optimaal van de prachtige natuur die Schotland rijk is. Je mag vrijwel overal van het land van boeren en andere grondbezitters gebruik maken, zolang je dit doet zonder schade of overlast te veroorzaken en de route twee openbare punten met elkaar verbindt. Je kunt hierdoor bijna overal komen, als je maar rekening houdt met jouw omgeving en landeigenaren niet specifiek verbieden dat je hun grondgebied betreedt.

paardenwelzijn schotland

Zo is het in de lente oppassen voor pasgeboren lammetjes die niet van hun moeder gescheiden mogen worden en moet je er sowieso altijd voor zorgen dat je hekken goed sluit na doorgang. Wat ook helpt, is dat hier wettelijk geen onderscheid wordt gemaakt tussen voet- en ruiterpaden en je als ruiter dus niet ineens aangesproken kunt worden op het nemen van een ‘illegale’ route.

Aan hun lot overgelaten

Helaas zit aan deze losse regelgeving ook een nadeel verbonden. De vele ‘ongewenste’ paarden die de UK rijk is, worden vaak zonder toestemming gedumpt op andersmans land en aan hun lot overgelaten. In Nederland is het risico dat dit gebeurt om logische redenen een stuk lager. Een boer heeft vaak niet zoveel land dat hij niet enigszins in de gaten kan houden wat zich allemaal op zijn grond afspeelt. Daarbij mag niet iedereen zomaar dit land betreden en kan er makkelijker ingegrepen worden als een dergelijke situatie zich toch een keer voordoet.

paardenwelzijn schotland

In Engeland en Wales zijn de regels inmiddels ook aangescherpt, maar in Schotland schrijft de wet nog steeds voor dat je als grondeigenaar verantwoordelijk bent voor het welzijn van de dieren op jouw land. In de praktijk brengt dit vaak torenhoge dierenartskosten met zich mee en bovendien worden omheiningen meer dan eens vernield tijdens de zoektocht naar beter gras of ander voedsel. Wanneer de eigenaar zich niet meldt, mag het dier na een bepaalde periode verkocht worden. Dit gebeurt op een veiling, waar de oude eigenaren meer dan eens weer spontaan opduiken en voor een habbekrats een nu weer opgeknapt en gechipt paard terugkopen.

Meer verwaarloosde en gedumpte paarden

De afgelopen jaren is het aantal verwaarloosde en gedumpte paarden sterk toegenomen. Er zijn meer mensen die gewoonweg niet meer voor hun paarden kunnen zorgen door financiële problemen, maar ook paarden die het slachtoffer zijn geworden van mensen die zonder nadenken fokken en vervolgens worden gezien als waardeloos. Ook dit jaar is alweer een sterke stijging te zien in het aantal van dit soort gevallen vergeleken met vorig jaar. Dit terwijl opvangtehuizen al uitpuilen en hierdoor steeds vaker machteloos vanaf de zijlijn moeten toekijken.

Dierenwelzijnsorganisaties nemen dit probleem gelukkig serieus en proberen het onder andere door middel van educatie in te dammen. Zo wordt er campagne gevoerd tegen het gedachteloos fokken van paarden en worden er lezingen georganiseerd om mensen op de hoogte te brengen van alles wat er bij de zorg van een paard komt kijken; dit alles om problemen in de toekomst te voorkomen.

We doen allemaal ons best en zijn we veel bezig met hoe dingen nog beter te maken voor onze paarden. En ben ik best blij te weten dat ik de basis in ieder geval goed op orde heb. Nu de duizenden paarden die helaas nog geen permanent of liefdevol thuis hebben nog.

Leave a Comment