Fotoblog: pasgeboren veulentje

Gastblogger Harold was begin juli met zijn camera door natuurgebied Keent aan het struinen op zoek naar de wilde paarden. Een enorme verrassing, redelijk laat in het seizoen: een pasgeboren veulentje! Ongeveer een uur of twee na de geboorte trof Harold deze merrie met veulentje. Hij mailt me: "ik heb gister zó iets gaafs op de foto gezet!" Meteen een dankbaar onderwerp voor een nieuwe fotoblog. In deze fotoblog zie je de merrie en haar veulen op de eerste en tweede dag na de geboorte. Vind jij dit ook zo'n prachtige plaatjes?

Hallo wereld! Nog een beetje wennen, wiebelige beentjes, maar alles zit erop en eraan: nieuw leven in natuurgebied Keent.

Al direct na de geboorte gaat het veulen, veilig onder de vleugels van mama, op verkenning.

De eerste bokkensprongen. Nog een beetje onwennig op die lange beentjes maar het gaat al snel beter. Oefening baart kunst!

Op de dag na de geboorte ga ik nog een keer kijken hoe het met het veulen is. Wat een geluk om dit te mogen fotograferen! Merrie en veulen maken het goed.

Op dag twee van je leven al meteen een vriend voor het leven maken - zo mooi hoe de veulentjes elkaar opzoeken om samen te spelen en op ontdekkingstochtjes te gaan.

'Ik deed mama na en stond ineens met een volle hap twijgjes in mijn mond! Doe mij maar liever moedermelk!' De wereld ontdekken met alle zintuigen.

Meestal komen veulentjes in de natuur in het beschermende midden van de kudde ter wereld. Het is voor een pasgeboren veulen van levensbelang om snel op de benen te kunnen staan: ze zijn erg kwetsbaar. Op de open vlaktes waar de paarden meestal leven, kunnen ze gemakkelijk gespot worden door roofdieren. De merrie zorgt er daarom voor dat het veulen na de geboorte zo snel mogelijk opstaat. Zo kan het zo snel mogelijk met de rest van de kudde mee rennen.

Is jouw merrie drachtig en zou je haar graag buiten, in de kudde willen laten bevallen? Lees deze blog.

Harold van Zandvoort is fotograaf met een passie voor dieren:  "Ik wil vastleggen zoals de natuur is en alleen mijn voetstappen achter laten. Alleen zo zul je de schoonheid van de natuur zien en het respect van de dieren verdienen. Er is geen grotere beloning dan een dier die toch even 'hallo' komt zeggen omdat je geen bedreiging vormt."