Een tijdje terug schreef ik een artikel over flow met je paard. Naar aanleiding van dit artikel vroegen mensen hoe ik dat dan voor elkaar kreeg, die flow. Daarom deel ik graag hoe dat proces voor mij is gegaan en wat mij helpt om in de flow te komen.
Dat heb je of dat heb je niet
Die reactie heb ik vaker gehoord. Echt niet waar dus! Je had mij een paar jaar geleden moeten zien. Op van de stress en veel frustratie dat de dingen niet gingen zoals ik wilde. Ik was constant aan het denken, plannen, piekeren en presteren. Ik durfde met Bliss niet eens buiten een rondje te lopen en Lucky was ook niet meer zo fijn op buitenrit.
Nu geniet ik dagelijks van de bossen en het gezelschap van mijn paarden. Spring ik buiten gewoon op Luck, zonder zadel en alleen op een halstertje (oké, ik kreeg een voetje). Ga ik met Bliss alleen een rondje lopen en heb ik vertrouwen. Nu geniet ik gewoon van mijn paarden en zit ik niet meer gevangen in verwachtingen, angsten en oude patronen. Al komen ze af en toe wel weer even om de hoek kijken hoor. Het is een proces dat je zelf begint en dat nooit stopt.
Flow is er niet altijd
Het is ook geen punt dat je ‘bereikt’ en nooit meer kwijtraakt. Het ligt een beetje aan het moment. Als ik een drukke, hectische dag heb gehad vind ik niets lekkerder dan even het bos in te gaan met een paard om weer in het moment te komen. Maar soms lukt dat gewoon niet.
Ik herken een paar ‘gradaties’ in mijn hoofd waar een bepaalde activiteit met de paarden bij past. Soms doe ik vrijheidsdressuur, soms ga ik het bos in, soms ga ik longeren of los werken, soms doe ik maar wat en soms doe ik niets. Voor mij is het belangrijk om dit te herkennen, erkennen en ernaar te luisteren.
Gewoon beginnen!
Net als ieder ander, heb ik behoorlijk wat ups en downs met mijn paarden gekend. Bliss en ik begrepen zo weinig van elkaar dat ik haar niet eens van de stal naar de bak kreeg. Er was zoveel weerstand en frustratie, van beide kanten. Ik had haar kunnen verkopen. ‘Geen klik’ was nog zacht uitgedrukt. Het ging gewoon allemaal niet zoals ik wilde.
Ik heb dat niet gedaan. Ik heb gezocht en gezocht, veel instructeurs uitgeprobeerd, workshops gevolgd en dingen uitgeprobeerd. Ik ben begonnen met veranderen in de hoop dat Bliss en ik nader tot elkaar konden komen. De volgende tips helpen je hopelijk op weg.
Kijk naar binnen
Een paard voelt direct wat jij voelt en spiegelt je. Als je dit niet los kunt laten, ga je dit merken in de omgang met je paard en in de training. Een paard kan veel dieper kijken en voelen dan jij. Dingen die jij misschien heel ver hebt weggestopt, kun je niet verbergen voor je paard. Dingen waar je zelf niet meer bewust aan denkt, kunnen toch invloed hebben op de samenwerking met je paard.
Wil je echt op hetzelfde level komen als je paard, dan zul je moeten graven.
Laat doelen en verwachtingen los
Voor mij was dit een hele belangrijke. Ik heb Bliss gefokt uit mijn verzorgpaard. Ze heeft hele goede bloedlijnen voor de westernsport en was ook heel duur. Ik heb dat geld helemaal zelf bij elkaar gewerkt en ze is goed gelukt, dus ik moest en zou op wedstrijd. Ze was nu eenmaal bedoeld als mijn wedstrijdpaard. Lucky kocht ik als fijn en niet complex buitenrijpaard. Ik wist wel van zijn lichamelijke probleempjes, maar die zou ik vast wel ‘even’ oplossen. Alles ging anders dan verwacht, de meeste van mijn eerste doelen zijn niet bereikt.
Maar dat is niet erg. Goed zelfs. Want het loslaten van die doelen en verwachtingen heeft echt een last van mijn schouders gehaald. Nee ik hoef niet per se vijf keer per week te trainen, een keertje nietsdoen is ook goed. En dat betekent niet dat ik niet train met mijn paarden. Ik train met mijn paarden om ze beter te laten bewegen, beter in hun lijf te laten zitten, om samen naar buiten te kunnen gaan en samen plezier te maken.
Sinds ik die doelen en verwachtingen niet meer op mijn paarden projecteer, vinden ze mij ook leuker. En ik kom echt wel ergens. Het pad is misschien af en toe wat omslachtig en niet rechtstreeks, maar het is wel ons pad.
Dingen die mij helpen om in de flow te komen
Oké, genoeg met dat zweverige gedoe ;) Nu wat praktische tips en oefeningen die mij veel hebben geholpen met de zoektocht naar mijn flow.
Centered Riding
Centered Riding verbetert je zit en balans, maar ook je connectie met je paard en je ademhaling. Het heeft mij veel beter leren voelen en luisteren naar mijn paard én naar mijn eigen lichaam. Deze lessen heb ik gevolgd bij Moniek.
Gewoon maar wat doen
Dit was voor mij erg lastig, aangezien ik altijd volgens doelen en een plan werkte. Gewoon maar wat doen (maar hoe doe je dat dan??). Ga een beetje spelen in de bak. Ren rondjes en kijk of je paard je achterna komt, probeer je paard eens op je lichaam te sturen, ga lekker zonder zadel rondhobbelen of lekker kletsen met je paard. Niets moet, alles mag.
Vrijheidsdressuur
Erg leuk om op een andere manier te werken met je paard. Gewoon voor de lol of als nieuwe leermethode. Bliss vindt het super leuk en leert er makkelijker van, Lucky heeft liever gewoon een snoepje. Het duurde bij mij even voordat ik de ’trucjes’ kon vertalen in ‘gewone’ training en rechtrichten, maar dat kan dus ook.
Familie-opstellingen
Een super bijzondere ervaring! Dit is voor als je aan het ‘graven’ bent en eraan toe bent om het aan te gaan. Vaak worden mensen in ons functioneren geleid door onze aangeleerde patronen en dynamieken, die we vanuit onze plaats in onze familie, ons systeem van herkomst, onbewust hebben overgenomen. Deze patronen kunnen ons hinderen in onze groei en ontwikkeling. Een familie-opstelling geeft letterlijk driedimensionaal inzicht in je overlevingspatronen en is gericht op het ervaren, begrijpelijk en inzichtelijk maken en met heldere interventies kunnen doorbreken van deze patronen. De familie-opstellingen heb ik gevolgd bij Via Equestra.
De natuur in!
Hebben jullie dat ook? Dat je zo heerlijk rustig wordt van de natuur? Ga samen met je paard de natuur in, de wereld ontdekken. Gewoon lekker wandelen of een heerlijke buitenrit: het maakt niet uit als je maar samen geniet.
Hardlopen met je paard
Dit doe ik op het moment veel. Door het hardlopen heb je veel minder puf om na te denken. Als je niet nadenkt maar gewoon gaat, volgt je paard vanzelf. Je komt helemaal in het nu. Is ook een super manier om de conditie van je paard op te bouwen zonder dat je de rug meteen belast.
Werk aan connectie
Ook zonder teugels en lijnen kun je in verbinding staan met je paard. Oefen dit, los. Denk in denkbeeldige lijnen, beweeg zoals je wilt dat je paard beweegt en gebruik lichaamstaal en energie. Om mijn paard te laten buigen, doe ik vaak net alsof ik de longeerlijn in mijn hand heb en neem ik de lijn aan. Werkt echt!
Of probeer tijdens het wandelen op hetzelfde level te komen als je paard. Laat je lekker meevoeren in het ritme van de stap. Je zult merken dat je na een tijdje op dezelfde manier loopt.
Geen instructeur maar Coach
Zoek verder dan de standaard instructeur. Zoek een coach. Iemand die je raakt, die je begrijpt en die soms de vinger op de zere plek legt. Volg workshops en proeflessen en ga niet voor minder dan het honderd procent JA gevoel.
Nogmaals, dit zijn dingen die voor mij werken. Probeer er eens wat uit, maar doe vooral wat voor jou en je paard goed is.
Comments
Graag meer info over artikel Van De papegaai